Om te zorgen voor een nauwe relatie tussen de woorden die ze kiest en het land dat ze bewoont, worden archiefbeelden en abstracte vormen die ze samen met grafisch kunstenares Anne-Lise Bachelier heeft bedacht, op haar lichaam geprojecteerd.

Katholicisme, gender en seksualisering van lichamen, consumentisme, Aurélie Olivier ontleedt haar kindertijd op het platteland in een taal die eigen is aan haar geboortestreek: discreet en spaarzaam, maar vol verwijzingen en dubbele betekenissen.

Mon corps de ferme verschijnt bij Editions du commun.

Een bijeenkomst in samenwerking met boekhandel Météores.