Dit is geen feministisch festival.

Want dit festival pretendeert niet de sociale en politieke strijd te vervangen die de rechten van vrouwen en genderminderheden naar meer rechtvaardigheid en gelijkheid heeft gebracht en nog steeds brengt. Dit is een festival van kunst, reflectie, ontdekkingen en het spel.

Alsook van vreugde.

Want kunstenaars zijn er niet om mensen op te voeden, te cultiveren, slimmer of minder stompzinnig te maken, ook al kan dat soms gebeuren. Kunstenaars zijn mensen die kunstwerken creëren. Of ze nu voltijds, deeltijds of kwartijds werken. Of het nu kunstenaars zijn in het weekend, op zondag, één dag per maand, één dag per jaar.
De voltijdse, deeltijdse, kwarttijdse kunstenaars zijn, ondanks alles, degenen die bijdragen aan de productie van onze verbeelding van de wereld.
En er zijn verbeeldingen die egalitairder, rechtvaardiger en inclusiever zijn dan andere. Deze willen we u tonen.

Dus dit festival is geen feministisch festival.

Maar het is een festival dat gecreëerd en bedacht is via het feministische.
In dialoog met de feminismen.

Een festival dat het werk en de creaties van vrouwelijke kunstenaars en kunstenaars uit genderminderheden waardeert. Geracialiseerde en witte vrouwen, cis of trans, non-binaire personen, degenen met of zonder vaste verblijfplaats, met of zonder spaarplan, lesbisch hetero bi, met of zonder gezin, met of zonder zichtbare of onzichtbare handicap, professionals of amateurs, van het heden, het verleden en de toekomst.

In de brede en getroebleerde zin.

Dit is een festival voor u die gelooft dat vrouwen en genderminderheden ook een waardige plaats in de wereld hebben.
Dit is een festival waar u alleen of vergezeld naartoe kunt komen, met uw kinderen, uw echtgenoot·e, uw geliefden, uw familie en uw vriend·innen, uw grootouders, uw peter, uw meter en uw buur. Er is altijd een plek voor u.