Spring naar content

Poetik Bazar Balade · Wie bezit de horizon?

Wandeling

003_FAMEFES_insta_infos_BG2_OK1

22.09.23 | 7u28
FR, NL

Duur: 1u30

Plaats: Openbare ruimte

Een poëtische wandeling door het hart van mega(necro)pool Brussel. Een Europese hoofdstad georganiseerd in groene, begrensde, gerenoveerde, met façades beklede, vertrapte, bewaakte, weerstand biedende, dappere ruimtes... kan poëzie nog dienen als braakliggend terrein, een omleiding, een horizon?

Twee vrouwelijke dichteressen (FR & NL) delen hun lezingen en hun standpunten in een poging om terug te vechten met woorden en licht te werpen op mogelijke kleine overgebleven mysteries.

Met dank aan : Marie Monfils, Mélanie Godin, Aliette Griz, le collectif des mort-es de la rue, Poetik Bazar festival.

Lotte Dodion
Lotte Dodion (1987) is een veelzijdige dichteres en performancekunstenares. Zelfs als ze niet schrijft of optreedt, projecteert Lotte Dodion poëzie en verwondering in het dagelijks leven: ze zet poëzieprojecten op waarin ze experimenteert met social design en mensen aan het schrijven zet. Haar eerste bundel Kannonenvlees (2016) is meerdere malen herdrukt. Studio Haiku, haar tweede bundel, werd gepubliceerd door Atlas Contact in 2022. Ze werkt regelmatig samen met muzikanten. Met Chantal Acda toerde ze met 'Nu Nog Even Niet', een intiem samenwerkingsproject. Met Adriaan de Roover publiceerde ze een meditatie, een kruising tussen muziek en poëzie. Met Annelies Van Dinter (Echo Beatty) maakte ze een hommage aan Patti Smith, een van de grondleggers van de punkbeweging. In samenwerking met Youkobo Artspace trok Dodion naar Tokio om inspiratie op te doen voor een nieuwe bundel. Haar oren begeleiden haar verkenningen van de stad; ze vereert de Fujisan bij zonsopgang, bezoekt heilige plaatsen en doet veldonderzoek naar hekserij, shintōisme, rituelen en natuursymbolen. Ze is ook een van de officiële dichteressen van de stad Antwerpen voor het jaar 2022-2023.
Milady Renoir
Milady Renoir werd geboren een maand nadat abortus in Frankrijk werd gedecriminaliseerd (dank u, Simone). Ze groeide op tussen de Loire, de Seine, de Marne, de Yonne, sociale woningen, vrienden.innen die bekend stonden als uitschot en dronkaards. Dankzij een onvrijwillig verblijf van vijf jaar in Londen heeft ze verschillende banen gehad: dienstmeid (voyeur), barvrouw (sociaal werkster), sorteerster van fabrieksproducten (dief), bakker (veelvraat), verkoopster van charmehotels (scenarioschrijfster). Sinds 2000 woont ze min of meer tevreden in Brussel. De voorbije 19 jaar wisselde ze af tussen schrijven in vlagen, schrijfworkshops leiden zonder terughoudendheid, een netwerk coördineren (Kalame, een professioneel netwerk van leiders.sters van schrijfworkshops van 2010 tot 2017), een blonde monster opvoeden met een schoenmaat 44, 6 blogs onderhouden met doorzettingsvermogen en een paar “corps-encre-gorge” (lichaam-inkt-keel) optredens in verschillende a-sociale locaties. Een gepassioneerde activiste in dienst van de strijd van gedwongen ballingen, vaak Sans Papiers genoemd. Ze verwacht het einde der tijden in 2046, vlak voor het acht uur journaal. Ondertussen zal ze boekpublicaties hebben uitgegeven bij Maelström, zal ze teksten hebben verspreid in een dertigtal tijdschriften over kunst, sociale kwesties, literair onderzoek en papieren die in de regen of het zweet zijn achtergelaten. Een 'oud' maar geldig interview door Edith Soonckindt over enkele van haar waarden en hobby’s.
Scroll naar boven